เพราะ “5 วัน” ไม่ได้มาจากเลขมงคล —
แต่มาจาก ชีววิทยาและประวัติศาสตร์ของระบบบำบัดน้ำเสียยุคแรก 💡

ตอนที่อังกฤษกำลังคิดสูตร BOD₅ นั้น...
ฝั่งไทยเรายังใช้เรือสำเภาแล่นล่องเจ้าพระยาอยู่เลย 😅

สมัยรัชกาลที่ 4 ถึงรัชกาลที่ 5 (ราว พ.ศ. 2390–2440)
เป็นยุคที่บ้านเรากำลังเริ่มรับเทคโนโลยีตะวันตก
มีไฟฟ้าเข้ามา มีเรือกลไฟแล่นในแม่น้ำเจ้าพระยา
แต่แม่น้ำตอนนั้นยังใสพอให้คนอาบ เล่น และตักกินได้อยู่ 🌊

ฝั่งอังกฤษกำลังเริ่มตั้ง “ห้องแล็บสิ่งแวดล้อม”
ทดลองวัดว่าแม่น้ำเทมส์ใช้ออกซิเจนเท่าไรในการย่อยสารอินทรีย์
และนั่นเองคือจุดเริ่มต้นของสิ่งที่เรารู้จักกันในวันนี้ว่า
“BOD₅ Test” — การวัดลมหายใจของน้ำเสียใน 5 วัน 💧

ซึ่งอยู่ในช่วงศตวรรษที่ 19 นักวิศวกรรมสิ่งแวดล้อมอังกฤษ
ประเมินเวลาน้ำเสียไหลในแม่น้ำเทมส์เฉลี่ย ประมาณ 5 วัน
ก่อนถึงทะเล และพบว่าหลัง 5 วัน จุลินทรีย์ย่อยสารอินทรีย์ส่วนใหญ่จนเกือบหมด (ราว 70–80%)

จึงกำหนดให้ “BOD₅” เป็นตัวแทนของ

ค่าออกซิเจนที่จุลินทรีย์ใช้ย่อยสารอินทรีย์ได้ในธรรมชาติส่วนใหญ่

• ถ้าน้อยกว่า (BOD₃) → จุลินทรีย์ยังย่อยไม่ครบ

• ถ้ามากกว่า (BOD₇ หรือ BOD₁₀) → ได้ค่ามากขึ้นนิดเดียว แต่เสียเวลาเพิ่ม

ดังนั้น BOD₅ จึงเป็นสมดุลระหว่าง “เวลา” กับ “ความสมบูรณ์ของการย่อย”
และกลายเป็นมาตรฐานทั่วโลกจนถึงวันนี้ 🌍